Het Duikprofiel (een grafische representatie van de diepte van de duik als een functie van de tijd) wordt rechtsboven op het scherm getoond. Als een duik handmatig toegevoegd is, verschijnt er een standaard profiel dat handmatig aangepast kan worden om de duik beter te representeren:

Het duikprofiel wijzigen: Op moment dat de cursor over het profiel wordt bewogen, tonen 2 rode lijnen de positie van de cursor zoals getoond in bovenstaand figuur. De tijd en diepte staan in het grijze informatie scherm (@ en D). De eenheden (metrisch/imperiaal) worden gedefinieerd in de Voorkeuren instelling.

Het duikprofiel zelf bestaat uit een aantal lijnsegmenten tussen routepunten (witte punten in het profiel). De standaard diepte is 15m. Als de duikdiepte bijvoorbeeld 20m was, versleep je benodigde punten naar beneden. Met dubbelklikken op een lijnsegment voeg je een routepunt toe. Met de rechter muisknop op een route punt, krijg je een context menu waarmee je "verwijder dit punt" kan doen. Ook kan een punt verplaats worden voor het te selecteren en met de pijltjes toetsen in 1m of 1s stappen te verplaatsen.

Versleep de punten zodanig dat een accuraat beeld van de duik wordt geschetst. Hieronder staat bijvoorbeeld een duik naar 20 meter voor 30 minuten, met een veiligheidsstop van 5 minuten.

De gassamenstelling specificeren: Het gebruikte gas wordt getoond langs de lijnen van het profiel. Standaard wordt het eerste gas gebruikt zoals weergegeven in het Uitrusting tabblad, en dat was lucht in het hierboven getoonde profiel. Gas keuze kan gemaakt worden op een routepunt door rechts te klikken voor het context menu en daar het gewenste gas te kiezen. Een gaswissel heeft effect rechts van het punt waarop deze wordt gedaan. Er kan alleen uit gassen worden gekozen die zijn gedefinieerd in het Uitrusting tabblad (zie figuur hieronder).

Met het nu gedefinieerde profiel kan er meer data toegevoegd worden om een completer beeld te geven van de duik. Hiertoe kunnen de Notities en Uitrusting tabbladen gebruikt worden. Klik op hier voor meer instructies hoe deze tabbladen te gebruiken.

Het gebruik van een duikcomputer maakt het verzamelen van veel data tijdens een duik mogelijk, zoals een gedetailleerd diepteprofiel, duikduur, opstijg- en afdaal-snelheid, en partitiele gasdrukken. Subsurface kan deze informatie uit een breed scala van duikcomputers lezen. De meest recente lijst van ondersteunde duikcomputers staat op: Ondersteunde duikcomputers.

Om duik informatie van de duikcomputer naar een (desktop) computer te sturen moeten de twee stukken apparatuur met elkaar communiceren. Hiertoe dient de communicatie poort van de desktop PC (welke gebruikt gaat worden om met de duikcomputer te communiceren) geselecteerd te worden in Subsurface. Bijlage A geeft technische details voor de ondersteunde besturingssystemen van Subsurface, en Bijlage B bevat specifieke duikcomputer details.

Hierna kan de duikcomputer aangesloten worden op de desktop PC op de volgende wijze:

Duikcomputers hebben vaak een bepaald aantal duiken in het geheugen, zelfs als deze eerder met Subsurface zijn geïmporteerd. Daarom download Subsurface_ standaard alleen duiken die nog niet eerder gedownload zijn. Hierdoor is de download sneller en kost dus minder batterijcapaciteit van de duikcomputer (in ieder geval voor computers die niet opladen via de USB poort).

Bluetooth wordt een steeds normalere manier om met een duikcomputer te communiceren, bijvoorbeeld de Shearwater Petrel 2 en de Heinrichs Weikamp OSTC3, Sport en OSTC4. Subsurface biedt een grotendeels besturingssysteem onafhankelijke wijze van koppeling met duikcomputers met Bluetooth.

De volgende vier stappen zijn nodig om Bluetooth communicatie op te zetten:

Selecteer uit het hoofdmenu Importeer → Importeer uit duikcomputer. Bij selecteren van het keuzevakje "Kies Bluetooth download mode", verschijnt het volgende scherm.

Soms is het nodig om onderscheid te maken tussen verschillende duikcomputers die gebruikt worden in combinatie met dezelfde desktop PC. Bijvoorbeeld als jij en je buddy hetzelfde merk en type duikcomputer hebben, dan wil je ze misschien hernoemen tot "Alice’s Suunto D4" en "Bob’s Suunto D4". Of een technische duiker die duikt met twee gelijke duikcomputers. Je zou ze in dit geval bijvoorbeeld "Suunto D4 (1)" en "Suunto D4 (2)" kunnen noemen.

Dit kan eenvoudig in Subsurface. Vanuit het hoofdmenu, kies Logboek → Namen duikcomputers wijzigen. Er opent een scherm met model, toestel ID, en apparaatnaam van alle gebruikte duikcomputers. Stel de apparaatnaam in zoals gewenst, en in het vervolg wordt deze gebruikt in plaats van de model naam, waardoor het onderscheid eenvoudig wordt.

Sommige duikers, zoals bijvoorbeeld technische duikers, gebruiken soms meer dan één duikcomputer tijdens één duik. De gegevens van meerdere duikcomputers kunnen door Subsurface worden geladen, en de gegevens kunnen individueel worden bekeken. Gedurende het downloaden worden de duiken automatisch samengevoegd. De verschillende profielen worden aangegeven in het Profiel paneel linksonder, met de naam van de getoonde duikcomputer. Met de betreffende duik geselecteerd in de *Duiklijst, kan je wisselen tussen de verschillende profielen met de links/rechts toetsten op het toetsenbord of met het hoofdmenu View → Vorige DC of View → Volgende DC. De gegevens in het Notities paneel zijn onafhankelijk van de keuze van de specifieke duikcomputer.

Met het vullen van de Duiklijst via import uit de duikcomputer, is de informatie van de duik niet volledig, en toevoegen van data is zinvol om een goed naslagwerk te hebben. De Notities en Uitrusting panelen zijn de aangewezen plek hiervoor.

METHODE 1: Na het downloaden van een aantal duiken, zijn er een aantal velden gevuld, alsmede de profielen in het Duikprofiel scherm. Maar vele velden blijven leeg omdat de duikcomputer deze data niet kan opleveren. In dit soort gevallen is het gelijktijdig bewerken vaak handig. Bijvoorbeeld, dezelfde buddy’s, gelijke apparatuur, enzovoort. Selecteer alle duiken waarvoor gelijktijdig bewerken van toepassing is in de Duiklijst en bewerk de informatie in één keer.

Gelijktijdig bewerken werkt alleen voor velden die nog geen informatie bevatten. Een individueel bewerkt veld uit de verzameling, wordt dus niet aangepast. Technisch is het nog iets ingewikkelder. De regel luidt: als het te bewerken veld voor alle geselecteerde duiken identiek is, wordt data voor dat veld vervangen voor alle geselecteerde duiken. In alle andere gevallen wordt alleen de specifieke duik die wordt getoond gewijzigd, ondanks dat er meerdere duiken tegelijkertijd worden bewerkt. Op deze wijze is het gelijktijdig bewerken het meest efficiënt.

METHODE 2: Er is een tweede manier voor hetzelfde doel. Selecteer een duik die al compleet is ingevoerd en ga via het hoofdmenu Logboek → Kopieer duikcomponenten. Er verschijnt een scherm, waarin aangegeven kan worden welke componenten gekopieerd moeten worden. Sluit af met OK. Selecteer nu de gewenste duiken uit de duiklijst, en kies Logboek → Plak duikcomponenten. Alle geselecteerde duiken bevatten nu een kopie van de bron-duik.

Veel duiker willen bijzonderheden tijdens de duik in het duikprofiel weergeven. Bijvoorbeeld, "Dolfijnen gezien", of "Boei geschoten". Dit kan op de volgende eenvoudige manier:

De informatie zoals ingevoerd in de Notities en Uitrusting tabbladen kan worden bewaard door middel van de Wijzigingen toepassen knop. Met Wijzigingen verwijderen worden de wijzigingen uit het geheugen verwijderd, maar merk op dat wijzigingen in het profiel altijd worden bewaard (in het geheugen). Op moment dat het programma wordt verlaten komt de vraag of (alle) aangepaste informatie moet worden bewaard op schijf.

Duiken importeren uit andere programmatuur vindt plaats door middel van de universele importeer tool te gebruiken. Selecteer uit het hoofdmenu Importeer → Importeer logbestanden of Bestand → Logboek openen. Scherm A zoals hieronder verschijnt.

Onderaan rechts is (Filter veld) maakt selecteren op specifieke duiklog bestanden mogelijk, zie B hierboven. Op dit moment zijn de volgende gedefinieerd:

Door het juiste type te selecteren, verschijnen de betreffende files in het grote venster, en kunnen geselecteerd worden om te openen. Na openen, verschijnen de duiken in de Duiklijst. Hieronder meer specifieke informatie over bepaalde file types.

OSTC Tools is een Microsoft-gebaseerde set duiklogboek hulpmiddelen voor de OSTC type duikcomputers. OSTC Tools laadt duiken en slaat deze op in binair formaat met .dive als extensie. Subsurface kan deze files direct inlezen. Selecteer in het file menu OSTCTools Files (.dive .DIVE) als bestandstype, en deze files worden getoond en kunnen ingelezen worden. Na openen, verschijnen de duiken in de Duiklijst.

Alle H&W duikcomputer die door OSTCTools ondersteund worden, kunnen worden gelezen door Subsurface. Dit omvat de OSTC, OSTC Mk2, OSTC 2N/2C, OSTC3, OSTC Sport, en, hoewel niet getest, ook de Frog, OSTC2 en OSTC CR.

Bedenk dat OSTC Tools geen volwaardig duiklogboek programma is, maar wel een nuttige verzameling hulpmiddelen voor analyse en beheer van OSTC computers. Zoals bij een rechtstreekse import uit een duikcomputer, dienen de Notities en Uitrusting tabbladen handmatig te worden ingevuld.

Mares gebruikt gesloten Windows programmatuur welke niet geschikt is voor applicaties die onder meerdere besturingssystemen dienen te draaien, zoals Subsurface. Importeren dient dan ook via de volgende drie stappen de gebeuren.

SmartTrak slaat de ruwe data van Uwatec/Scubapro duikcomputers tezamen met een veelvoud aan andere informatie zoals toegevoegd door de gebruiker, van duikpunten, buddy’s tot DAN gerelateerde informatie. Dit wordt echter opslagen in gesloten en gelicenceerde programmatuur gebruik makend van Microsoft Access, en het kan derhalve niet met (open source) Subsurface worden geïntegreerd.

Een losstaande tool voor Linux is gemaakt om de .slg bestanden van SmartTrack te converteren naar Subsurface’s .xml format. Het kan samen met Subsurface op Linux systemen worden gecompileerd. Twee extra softwarebibliotheken dienen aanwezig te zijn: libglib2.0 en libmdb2.

Neem gerust contact op met het Subsurface ontwikkelteam via onze mailinglijst voor assistentie op het gebied van importeren van SmartTrak data.

Aangenomen dat de bovenstaande twee biliotheken zijn geïnstalleerd, en de Subsurface broncode staat in ~/src/subsurface, dan:

Importeren van duiken uit divelogs.de is eenvoudig, door gebruik te maken van een enkel scherm. Selecteer aan Subsurface zijde de optie Importeer → Importeer van Divelogs.de uit het hoofdmenu. Hiermee verschijnt het importeer scherm (zie figuur A hieronder). Vul gebruikersnaam en wachtwoord in (van divelogs.de), en selecteer dan de Downloaden knop. De download start direct, en een balk laat de voortgang zien. Als de download klaar is wordt de successtatus getoond (zie figuur B hieronder). Na selecteren van de Wijzigingen Toevoegen knop, worden de duiken aan de Duiklijst toegevoegd.

Er kan een komma-gesepareed bestand (.csv) gebruikt worden om duiken, duikprofielen (zoals in geval van de APD Inspiration en Evolution CCRs) of als duik meta data, in geval dat de duiken in een spreadsheet zijn bijgehouden. Het CSV formaat is een universeel vereenvoudigd uitwisselingsformaat tussen verschillende computers of programmatuur. Voor ook zie een introductie voor duikers van CSV bestanden. Subsurface kan ook duiken exporteren naar CSV zodat andere programma’s dit kunnen importeren. Zie Bijlage D: Exporteer een spreadsheet naar CSV formaat voor meer informatie om spreadsheet gebaseerde duik data eenvoudig naar Subsurface te exporteren.

Gebruikmakend van de Subsurface Companion App op een Android apparaat of iPhone kunnen GPS coördinaten van duiklocaties automatisch in het Subsurface logboek worden opgenomen. De Companion App slaat de coördinaten op, op de Subsurface Internet server en Subsurface kan deze coördinaten van deze server ophalen.

Dit werkt als volgt:

Selecteer één of meerdere duiken uit de Duiklijst, en roep het context menu op met de rechter muisknop. Kies Laad foto’s van bestanden of laad foto’s van het web. Bij Laad foto’s van bestanden verschijnt er een bestandskiezer waarin de te laden foto’s geselecteerd kunnen worden. Klik dan Open.

Als foto’s van het Internet worden geladen, geeft dan een URL van één enkele foto. Er kan maximaal één foto tegelijkertijd van Internet worden geladen. Subsurface gaat er ook vanuit dat de foto’s altijd via Internet benaderd kunnen worden op moment dat deze getoond moet worden.

Als de foto’s zijn geselecteerd (en Open is gekozen), verschijnt het synchronisatie scherm (zie figuur hieronder). De tijd synchronisatie tussen camera en duikcomputer is zelden perfect; er zitten vaak wel enkele minuten verschil tussen. Subsurface wil de foto’s zo precies mogelijk op het profiel plaatsen dus er zijn een drietal manieren om dit te bewerkstelligen:

Als de tijd van een foto meer dan 30 minuten voor of na de duik is, wordt deze niet geplaatst (zie de rode waarschuwing in de figuur hierboven), tenzij het keuzevakje Laad afbeeldingen zelfs als de tijd niet overeenkomt met de duiktijd is geselecteerd. Op deze wijze kunnen bijvoorbeeld foto’s voor of na de duik toch gekoppeld worden met een duik, en op deze manier zichtbaar zijn via het Foto’s tabblad van het Notities paneel.

Nadat foto’s zijn toegevoegd aan duiken, kunnen deze bekeken worden op twee plaatsen:

Om de miniatuurafbeeldingen in het duikprofiel weer te geven, dient toon foto’s geactiveerd te zijn:

De foto’s worden dan als volgt getoond:

Bij het bewegen van de muis over de miniaturen, wordt deze in een iets groter formaat weergegeven. Zie hieronder:

Als er op de miniatuurafbeelding wordt geklikt, verschijnt de foto in een externe applicatie (zoals gedefinieerd op het systeem), bedoeld om de foto tot in detail te kunnen bekijken (zie figuur hieronder). Merk op dat de miniatuurafbeelding rechtsonder een vuilnisbak symbool bevat; hier klikken verwijderd de foto uit de duik. Foto’s kunnen ook via de Foto’s tab worden verwijderd (zie hieronder).

Foto’s die aan een duik zijn gekoppeld worden weergegeven als miniatuurafbeelding op het Foto’s tabblad. Bij veel foto’s in een korte tijd, staan de miniaturen op het duikprofiel vaak over elkaar; via het tabblad kunnen ze eenvoudig individueel benaderd worden. De miniaturen op het profiel zijn met name bedoeld om de positie tijdens de duik weer te geven. Enkel klikken selecteert een foto op het tabblad, dubbel klikken opent deze in een externe applicatie. Verwijder een foto (dwz. de associatie met de duik, de foto zelf wordt niet verwijderd), door deze te selecteren en met de delete toets kan de selectie dan worden verwijderd (van zowel het tabblad als het profiel).

Veel onderwater fotografen bewaren hun foto’s op een externe harde schijf. Op moment dat de harde schijf zichtbaar is via het besturingssysteem, kan Subsurface deze schijf (en de foto’s) normaal benaderen. Ook het koppelen vam foto’s aan duiken werkt alsof de foto’s op een vaste harde schijf staan; alles werkt zoals eerder beschreven. Een verschil is natuurlijk het kunnen loskoppelen van de externe harde schijf, waardoor Subsurface niet meer bij de foto’s kan. In het profiel staan nu witte punten op de plek van de foto’s en in het Foto’s tabblad staan alleen de namen van de foto’s. Als de externe harde schijf weer wordt aangesloten, werkt het weer zoals voorheen.

Individuele duiken bekijken of er foto’s aan hangen is relatief tijdrovend. Er is een handige manier om dit uit te zoeken. Klik rechts op de kopregel van de Duiklijst voor het context menu. Je kunt nu de velden kiezen die je wilt zien in de duiklijst. Zet het tonen van de Foto kolom aan, en de duiken met foto’s eraan zijn gemarkeerd met een icoon. Door te klikken op een veld in de kop, wordt overigens de lijst gesorteerd. Meer informatie in foto iconen in de Duiklijst.

Als een foto gekoppeld wordt aan een duik, slaat Subsurface het folder pad naar de foto op tezamen met de naam van het bestand. Dit alles om de foto weer te kunnen openen. Als de foto verplaatst is naar en andere plek, veranderd het pad naar de foto en kan Subsurface het bestand niet vinden. Voor het terugvinden heeft Subsurface specifieke functionaliteit: automatisch terugvinden voor middel van een vingerafdruk.

Naast het eerder genoemde pad en naam van het fotobestand, bepaalt Subsurface bij het toevoegen van een foto ook de vingerafdruk van de foto en slaat deze intern op. Op basis van deze vingerafdruk kan Subsurface:

Selecteer uit het hoofdmenu Bestand → vind verplaatste afbeeldingen. Er verschijnt een bestandskies scherm, en kies daar de nieuwe plek van de foto’s, en klik de scan knop. Het zoeken kan enkele minuten duren, afhankelijk van de gekozen nieuwe plek (en het aantal bestanden dat daar onder staat). Hierna zijn de foto’s opnieuw gekoppeld, aangenomen dat de juiste nieuwe plek van de foto’s is gekozen natuurlijk.

Het omgaan met meerdere cilinders in Subsurface is eenvoudig. Meerdere cilinders komt in een aantal gevallen voor: (a) de hoeveelheid gas in één cilinder is niet voldoende om de duik te doen; (b) er zijn verschillende gassen nodig als gevolg van lengte of diepte. Veelal het terrein van technische duikers derhalve. Wat Subsurface betreft dienen er twee zaken te worden toegevoegd:

Hieronder staat een voorbeeld van een duik met twee cilinders, de eerste met EAN28, gevolgd door EAN50 na 26 minuten voor decompressie.

Voor Subsurface is sidemount gewoon een andere vorm van duiken met meerdere cilinders, vaak met hetzelfde gas in de meerdere cilinders. Het komt voort uit de grotduik wereld, waar de andere configuratie het passeren van kleinere passages mogelijk kan maken. Tegenwoordig lijkt sidemount configuratie ook ingang te vinden in de recreatieve duikwereld.

Het loggen van sidemount cilinder gebruik is niet anders dan hier eerder beschreven, en bestaat wederom uit drie onderdelen:

Daarnaast bestaan er ook actieve SCRs (aSCR), deze druppelt permanent een beetje vers gas in het apparaat en door overdruk verdwijnt er even veel.

Om pSCR duiken te loggen in Subsurface is er niet veel specifieks nodig:

Als de pSCR mode wordt gekozen, wordt de bij pSCR duikers bekende pO₂ drop berekend, en deze wordt meegenomen in de decompressieberekeningen. Dit leidt typisch tot iets meer decompressietijd. Hieronder een pSCR duik van iets meer dan 2 uur gebruik makend van EAN36 met decompressie op zuurstof.

Punt b) kan in essentie op twee manieren. Door middel van een computer en door de computer bestuurde kleppen; dergelijke systemen worden eCCRs (elektronisch) genoemd. Daarnaast bestaan er ook mCCRs (manueel, handmatig) waar de gebruiker zelf zorg draagt door een juist zuurstofgehalte.

De CCR interface of Subsurface is op dit moment experimenteel, en ondersteund de Poseidon MkVI en APD Discovery/Evolution duikcomputers; beide eCCR type apparaten. Voor deze beide rebreaters geldt dat de duiken in losse bestanden op de duikcomputer worden weggeschreven en dat Subsurface deze losse logbestanden kan inlezen

De Informatie Box toont een groot aantal items. Standaard staat de box in de linker boven hoek van het profiel, maar hij kan worden versleept, en de nieuwe positie wordt behouden tussen sessies.

Als de muis pointer in het profiel scherm staat, toont de box de details behorende bij het punt waar de pointer staat (zie de figuren hierboven). Door het verplaatsen van de pointer, wordt telkens de data geactualiseerd naar de nieuwe locatie van de pointer. Er is een uitgebreide lijst items die kunnen worden getoond, zoals: tijdstip in de duik (@ symbool), diepte, druk in gebruikte cilinder, opstijg- en afdaal snelheid, gasgebruik (SAC), pO₂, Maximum gebruiksdiepte (MOD), Equivalente lucht diepte (EAD), Equivalente narcotische diepte (END), Equivalente lucht dichtheid diepte (EADD), decompressie verplichting, tijd naar oppervlakte (TTS), berekend plafond. Een aantal van deze items kunnen worden aan- en uitgezet via knoppen aan de linker zijde:

Figuur (B) hierboven toont een informatie box met vrijwel alle mogelijke waarden.

Veel duikcomputers leggen diverse gebeurtenissen vast tijdens een duik. Zoals bijvoorbeeld alarmen voor een te hoge pO₂, te snelle opstijgingen, overschrijden van de niet decompressie limiet (NDL). Andere gebeurtenissen daarentegen wordt als waarschuwingen beschouwd, zoals een te lage reserve in een cilinder, een deepstop nodig is, of er naar een ander gas moet worden gewisseld voor een duik met meerdere cilinders. Sommige duikcomputers rapporteren daarnaast ook nog berichten, zoals het begin van een veiligheidsstop, of het bereiken van een aantal OTUs. Alarmen, waarschuwingen en berichten verschillen tussen verschillende duikcomputers; sommige rapporteren geen van de genoemde meldingen, andere kunnen ze allemaal, of zelfs meer tonen. Het is derhalve een functie van de duikcomputer. Daarnaast is Subsurface niet altijd in staat om alle soorten meldingen weer te geven van zoals deze uit een specifieke duikcomputer kunnen worden vastgelegd.

Meldingen worden getoond op het duikprofiel met verschillende symbolen. Een wit rond symbool met de letter i voor een bericht, een gele driehoek voor een waarschuwing, en een rode driehoek voor een alarm. Door met de muis op een symbool te gaan staan, verschijnt er enige toelichting is de Informatie box. Zie figuur hieronder.

Sommige duikcomputers kunnen ook bladwijzers aanmaken via een gebruikershandeling op de duikcomputer. Deze worden getoond als een kleine rode vlag, en worden verder besproken in bladwijzers toevoegen.

Het duikprofiel kan uitgebreid worden met grafieken die de partiële gasdrukken van O₂, N₂, en He weergeven (zie figuur hierboven), door Subsurface berekende decompressie informatie, alsmede de door de duikcomputer berekende deco plafonds. Natuurlijk alleen zichtbaar als er werkelijk een decompressie verplichting is. pO₂ heeft een groene lijn, pN₂ een zwarte, en pHe een donkerrode. Deze grafieken staan onder het duikprofiel en de temperatuur grafiek.

De gasgebruik grafiek toont de druk in de cilinder gedurende de duik. Deze grafiek neemt de diepte in beschouwing, dus het is geen rechte lijn. Zoals in de diepte grafiek, geeft de helling van de lijn het huidige gasgebruik (SAC) aan, in het geval van een lucht geïntegreerde duikcomputer. De kleur van de lijn is niet één of andere absolute waarde, maar een relatieve waarde gerelateerd aan de gemiddelde SAC, waarbij rood en oranje perioden aangeven met een verhoogd gasgebruik en groen een verlaagd gasgebruik.

In- en uitzoomen in het duikprofiel scherm is mogelijk met het scroll wieltje van de muis of de juiste beweging op het trackpad. Standaard toont Subsurface een gebied dat groot genoeg is voor een duik van 30 minuten naar 30m (100ft) diep. Op deze manier zijn korte or ondiepe duiken eenvoudig te zien.

In het profiel kan ook het door de duikcomputer berekende decompressie plafond worden getoond (of preciezer, de diepste berekende decompressie stop) als rode laag. Niet alle duikcomputers leggen deze informatie vast; bijvoorbeeld alle Suunto computers doen dit niet. Subsurface berekent ook zelf het decompressie plafond en kan deze tonen als groene laag. Een rode laag en groene laag zullen vrijwel nooit overeenstemmen. Er kan sprak zijn van verschillende decompressiemodellen, andere instellingen, en zelfs als deze identiek zijn, is de kans op verschillen aanwezig. Zo zal Subsurface vaker een decompressie stop of plafond aangeven dan een duikcomputer. De meeste duikcomputers "kijken vooruit" door de opstijging mee te stellen in de berekening, waar Subsurface dit niet doet. Tijdens de nog uit te voeren opstijging wordt natuurlijk al een deel van de (ondiepe) deco gedaan, dus hoewel we technisch gesproken, sprake is van een deco plafond, zal deze vanzelf verdwijnen tijdens de opstijging zelf. Dit levert een iets langere NDL tijd op.

Het context menu voor het duikprofiel wordt geopend door met rechter muisknop te klikken in het profiel scherm. Met dit menu kunnen bladwijzers, gaswissels, of CCR setpoint instellingen worden ingevoerd, voor die gevallen waar deze niet uit de duikcomputer worden geïmporteerd. De markeringen worden geplaatst op het diepte profiel, op de locatie waar het context menu werd geopend. Bij gaswissels dient een gas te worden geselecteerd waar naar toe gewisseld gaat worden. De lijst met te kiezen gassen komt uit het Uitrusting tabblad. Een setpoint wissel opent een invoerveld wat de waarde van het nieuwe setpoint kan worden ingevoerd. Een setpoint met waarde 0.0 betekent een wissel naar open circuit (bailout scenario), en setpoint ongelijk 0.0 betekent CCR gebruik. Door rechts te klikken op een markering kan er ook gekozen worden om deze te verwijderen. Ook kunnen markeringen verborgen worden (en weer getoond).

De standaard kolommen in de Duiklijst zijn: nr., datum, waardering, diepte, duur en locatie. Door met de rechter muisknop te klikken in de kopregel, kunnen kolommen aan en uit gezet worden, zie de figuur hierboven. De lijst wordt direct aangepast op de nieuwe selectie, en instellingen worden bewaard tussen verschillende sessies van Subsurface.

De Foto’s kolom toont een icoon dat aangeeft dat er foto’s gekoppeld zijn aan de duik. Er zijn drie mogelijke iconen:

Na het automatisch groepen in trips is de titel van een trip beperkt ingevuld. Door op de titel van de trip te klikken worden alle duiken van de trip geselecteerd, en veranderd het Notities tabblad in een Trip notities tabblad. Hier kan algemene informatie over de gehele trip worden genoteerd, zoals bijvoorbeeld, gebruikte duikcentrum, boot, weer/omstandigheden gedurende de trip, enzovoort. Kies na invullen de "Wijzigingen opslaan" knop in de blauwe balk, de data wordt bewaard, en de aanpaste trip titel is zichtbaar in de Duiklijst.

Door op de [+/-] knop te klikken opent en sluit het tonen van de individuele duiken in de trip. Alle trips kunnen in één keer geopend en gesloten worden via het context menu.

Na het selecteren van een trip, kan de trip erboven of eronder ermee worden samengevoegd via het concext menu. (Trip met onderstaande toevoegen, Trip met bovenstaande toevoegen).

Als een trip bijvoorbeeld tien duiken omvat en deze moet gesplitst worden in twee trips (vier duiken in de eerste, en zes duiken in de tweede trip), selecteer dan de bovenste vier duiken, en gebruik de "Nieuwe trip hierboven invoegen" optie uit het context menu. Het figuur hieronder toont de begin (bij A) en de eindsituatie (bij B).

Duiken kunnen permanent verwijderd worden via het context menu verwijder duik(en) of de delete toets op het toetsenbord. Voorbeelden zijn testduiken van de fabrikant, erg korte duiken.

Een duik kan uit een trip worden verwijderd met de context menu optie Duik(en) uit trip verwijderen. De verwijderde duiken worden boven of onder de trip geplaatst, afhankelijk van de datum van de duik(en).

Geselecteerde duiken kunnen aan een nieuwe trip toegevoegd worden via het context menu Nieuwe trip hierboven invoegen.

Soms is het nodig om de starttijd van één of meer duiken aan te passen. Bijvoorbeeld doordat de duiken in een andere tijdzone zijn gemaakt, of de klok van de duikcomputer niet juist stond ingesteld. Selecteer daartoe de betreffende duiken, en kies Tijdstip verschuiven, specificeer het tijdsverschil, en kies later of vroeger.

Soms is een oppervlakte interval lang genoegd zodat de duikcomputer de duik splitst in twee (of meer) duiken. Selecteer deze duiken, en kies Geselecteerde duiken samenvoegen om deze duiken weer samen te voegen. Soms is het nodig de Notities overeenkomstig aan te passen. Hieronder een voorbeeld van een samengevoegde duik:

In een aantal gevallen het het gewenst om een duik in meerdere duiken te splitsen. Dit is mogelijk door de betreffende duiken te selecteren en uit het context menu de juiste optie te kiezen. Subsurface splitst dan de duiken op de plekken waar de duikdiepte minder dan 1m is.

Dit onderwerp wordt besproken in foto’s aan een duik koppelen.

Dit onderwerp wordt besproken in foto’s aan een duik koppelen.

Een aantal belangrijke aanpassingen zoals hierboven beschreven, waaronder verwijder duiken, voeg duiken samen, splits duiken, hernummer duiken, en verschuif duik tijdstip. Kies hiervoor uit het hoofdmenu het item Bewerken → Ongedaan maken, en Opnieuw om weer terug te keren.

De recreatieve mode is de meest eenvoudige planning mode die duiken plant binnen de niet-decompressie limiet (NDL). Het berekent de maximale tijd die de duiker op de huidige diepte kan blijven zonder in deco te raken, met de ingestelde hoeveelheid gas (minus de reserve). De planner neemt de vorige duiken mee in het rekenwerk, onder de aanname natuurlijk dat deze reeds in Subsurface zijn ingevoerd. Maar normale (handmatige) duiktabellen kunnen ook rekening houden met voorafgaande duiken. Waarom zouden we een geautomatiseerde planner willen gebruiken voor recreatieve duiken? Duiktabellen werken met één maximale diepte gedurende de duik, maar veel duiken hebben geen mooi "vierkant" duikprofiel. Hierdoor wordt de hoeveelheid opgenomen stikstof overdreven. Dit levert uiteraard veilige profielen op, maar ook kortere herhalingsduiken op. Met de Subsurface planner wordt het werkelijke duikprofiel gebruikt voor de berekening, op de manier zoals een duikcomputer dat ook doet. Dit maakt langere herhalingsduiken mogelijk.

Om een recreatieve duik te plannen zijn de volgende stappen nodig:

Het duikprofiel in de planner toont de maximale duiktijd binnen de niet-decompressie limiet (NDL) met gebruikmaking van het Bühlmann ZH-L16 algoritme, en de overige instellingen zoals hierboven besproken: gas keuze, profiel, datum/tijd va de duik. Met de Subsurface kan een snelle inschatting gemaakt worden van het plan met inachtneming van de eerdere duiken. Het plan bevat ook de hoeveelheid gebruikt gas. Als bij een cilinder druk de waarde 0 wordt ingevoerd, wordt de duikduur zonder inachtneming van het beschikbare gas gedaan. Als het duikprofiel ROOD kleurt, valt de duik buiten recreatieve duik limieten, en dient de diepte of tijd verminderd te worden.

Hieronder een figuur met een plan voor een recreatieve duik naar 30m. Hoewel de niet-decompressie limiet (NDL) 23 minuten bedraagt, is de duik beperkt tot de hoeveelheid gas in de cilinder. Dit is te zien in de tekst uitvoer rechtsonder, inclusief de hoeveelheid benodigd gas voor de opstijging.

Subsurface noemt niet-recreatieve duiken, duiken over de grens van de niet-decompressie tijden met of zonder gebruik van meerdere gassen, gebruik van helium, etc. Dit soort duiken worden in drie stappen gepland:

a) Stikstof management: stel de gewenste Opstijg- en afdaalsnelheden en het gewenste decompressiemodel met zijn parameters in bij planning, beide onderaan het scherm van de planner. Twee decompressiemodellen zijn beschikbaar: Bühlmann ZH-L16 en VPM-B. Bij het Bühlmann model dienen ook de gradiënt factoren te worden ingevuld, en bij VPM-B de conservatisme waarde. Initieel zijn deze waarden gevuld met de overeenkomstige waarden in het Voorkeuren → Profiel scherm. Het veranderen in de planner heeft geen invloed op de algemene instelling in de Voorkeuren. Bij Bühlmann beïnvloeden de gradiënt factoren sterk de berekende plafonds en de diepte ervan. Zo geeft een erg lage GFLow eerdere en diepere decompressie stops. ** Zie gradiënt factoren voorkeuren voor meer informatie over gradiënt factoren.

Als het VPM-B model wordt geselecteerd, dient het conservatisme niveau te worden ingesteld. De schaal is 0 (minst conservatief) tot 4 (meest conservatief). Dit model heeft de neiging diepere decompressie stops te geven dan het Bühlmann model en heeft vaak een kortere totale decompressie tijd, hoewel dit ten koste gaat van hogere inert gas weefseldrukken in het name de langzamere weefsels. Bedenk echter dat beide modellen een model van de werkelijke fysiologische wereld zijn, die te beschouwen zijn als wiskundige modellen van iets dat werkt in de praktijk.

Meer (algemene) informatie over decompressie is bijvoorbeeld te vinden op:

De opstijgsnelheid is belangrijke factor in de decompressiefase van een duik, en wordt gespecificeerd voor verschillende diepte bereiken, waarbij de gemiddelde diepte als meetlat fungeert. De gemiddelde diepte wordt getoond als een lichtgrijze lijn in het profiel. Diepere opstijgsnelheden zijn vaak tussen 8 en 12m/min, en ondieper in de orde van 4-9m/min. De afdaalsnelheid is ook gespecificeerd, en als de optie Afdalen tot eerste dieptetrap is geactiveerd, is de afdaling zoals gespecificeerd bij de afdaalsnelheid.

b) Zuurstof management: In het gas opties deel van het scherm dienen twee gewenste partiële zuurstof drukken te worden ingesteld. De bodem pO₂ en de deco pO₂. Veel gebruikte waarden zijn respectievelijk 1.4 bar en 1.6 bar. Drukken boven 1.6 bar worden normaal gesproken niet gebruikt, omdat de kans op acute zuurstofvergiftiging sterk toeneemt. De gaswissel diepte kan worden ingesteld in het Beschikbare gasmengsels deel van de planner. In beginsel kiest de planner het moment van gaswissel op basis van de ingestelde partiële zuurstof drukken, op moment dus dat de deco pO₂ bereikt is op het nieuwe gas.

c) Algemeen gas management: gas beheer is een essentiële factor in het plannen van duiken. Iedere duiker dient de hoeveelheid resterend gas gedurende een duik juist in ogenschouw te nemen. Juist is: met inachtneming van het vervolg van de duik, en eventueel de noodzaak tot het delen van gas bij een noodgeval. Stel onder gas opties de gasverbruik (bodem) en gasverbruik (deco) in op realistische waarden. De SAC (oppervlakte gas consumptie, ook RMV genoemd) wordt ingesteld in liters/min (op dit moment zijn alleen SI eenheden mogelijk). Waarden van 15-30l/min zijn gebruikelijk. Voor een goed gas management is gokken van de SAC niet de juiste manier; beter is regelmatig je gas gebruik vast te stellen, het liefst onder verschillende omstandigheden. De planner berekent de benodigde hoeveelheid gas, geeft een waarschuwing als deze wordt overschreden. Zeker bij complexere duiken is het aanhouden van een goede reserve zeer verstandig om om te kunnen gaan met onvoorziene omstandigheden. Zo wordt in grotduiken de 1/3 regel toegepast. 1/3 van het gas om naar binnen te zwemmen, en dus 2/3 voor de weg terug. Bij een volledig verlies van gas van één buddy op maximale afstand in de grot is de 2/3 precies genoeg voor twee duikers (beide 1/3). Met andere woorden: als er dan nog iets meer mis zou gaan is zelfs 2/3 niet genoeg reserve.

Naast het kunnen berekenen van de totale gas consumptie uit elke gebruikte cilinder, kan de planner ook de geadviseerde hoeveelheid bodemgas berekenen die nodig is om de eerstvolgende gasvoorraad te kunnen bereiken (het volgende decompressie gas of de oppervlakte). Dit wordt de "minimum gas" of "rock bottom" berekening genoemd, en wordt door een aantal (maar niet alle) technische opleidingssystemen toegepast. De berekening gaat van het slechtste geval uit (zoals ook in het grotduik voorbeeld hierboven): namelijk het volledig zonder gas komen te zitten (out-of-gas (OoG) event), op het eind van de bodemfase van de duik, op het diepste punt. Er is dan eerst tijd nodig (optie tijd om problemen op te lossen), zoals het beginnen van gas delen en het proberen het probleem op te lossen. Daarnaast zal het gasverbruik (SAC) toenemen door stress, en het feit dat er nu twee duikers uit één cilinder ademen: dit is de optie SAC factor. Het resultaat van deze berekening wordt afgedrukt in de tekst uitvoer van het plan; er zijn geen automatische controles op basis van deze berekening. Merk verder op dat een minimum gas berekening werkt op een vierkant profiel, en bij duiken met (sterk) verschillende dieptes gedurende de duik (in open water ook wel multi-level duiken genoemd) dient de berekening op meerdere momenten in de duik te worden gemaakt.

Nu kan worden begonnen met het invoeren van de tijd-diepte profiel. Dit kan met de grafische weergave rechtsboven. Bij openen van de planner is er een standaard duik te zien naar 15 meter voor 20 minuten. De witte routepunten kunnen worden versleept met de muis of na selecteren met de pijltjes toetsen. Meer punten kunnen worden gemaakt door dubbelklikken op de lijn van het profiel. Het is niet nodig om de opstijging ook in te voeren, het is immers een planner mede bedoeld om de opstijging te berekenen. Er er een limiet voor stikstof, zuurstof of gas wordt overschreden kleurt de ruimte boven het profiel ROOD in plaats van BLAUW.

Elk punt op het duikprofiel verschijnt ook in de Duikplanner punten tabel aan de linker kant van het scherm. Stel de Verbruikt gas kolom in.

Als er sprake is van een decompressie verplichting maakt Subsurface extra routepunten aan (die niet gemarkeerd worden als witte punten). De punten die in de Duikplanner punten staan kunnen (natuurlijk) ook handmatig bewerkt worden. Sterker nog, vaak is het handiger om de duik via de tabel in te voeren.

Gaswissels kunnen worden ingevoerd op routepunten (zie ook de paragraaf over een duikprofiel maken). Alleen cilinders en gassen kunnen woeden gekozen die in de tabel Beschikbare gasmengsels zijn ingevoerd. In de opstijging zal de planner op basis van pO₂ instellingen de benodigde gaswissels in de planning opnemen.

Als er een waarde anders dan 0 wordt ingevoerd in de CCR setpoint kolom wordt dat deel van het profiel beschouwd als een duik met een gesloten circuit rebreather (CCR). Als het laatst ingevoerde segment ook een ingevuld CCR setpoint heeft, wordt de decompressie fase ook als CCR duik bepaald. Als het laatste segment echter een open circuit segment is, zal de decompressie als open circuit duik worden bepaald.

Hieronder een voorbeeld van een duikplan naar 45m met Tx 21/35 met EAN50 en zuurstof als decompressie gassen.

Als bovenstaande stappen zijn doorlopen, kan de duik opgeslagen worden met de Bewaren knop bovenin het scherm. De duik verschijnt dan in de Duiklijst.

Duikplan details

In de rechtsonder hoek van het scherm van de planner staat de Details van het duikplan. Deze details kunnen aangepast worden met de keuzevakjes in het Notities deel van het scherm, net links van het details deel. Als er voor Gedetailleerd duikplan wordt gekozen, veranderd de tabel-vorm naar een meer beschrijvende vorm. Alle waarschuwingen verschijnen ook de details van het plan.

Als de optie Duur van het segment tonen is geselecteerd verschijnt de duur van ieder diepte segment in de uitvoer. De duur bevat ook de tijd van de opstijging naar dat niveau. Echter, als Toon overgangen in deco ook is geselecteerd worden ook de overgangen tijdens de deco verder gedetailleerd.

Bluetooth is zeer waarschijnlijk al beschikbaar. Om de koppeling tot stand te brengen kies het volgende: Control Panel → Bluetooth Devices → Add Wireless Device. Hiermee verschijnt een dialoog waarin de duikcomputer ook wordt getoond, en via de rechter muisknop kan de koppeling tot stand worden gebracht. Als er onder Properties→ COM Ports meerdere poorten van de duikcomputer worden genoemd, kies dan de uitgaande poort en niet de ingaande poort.

De keuzelijst in Subsurface dient de juiste COM poort al te bevatten, maar als dit niet het geval is, kan deze ingetikt worden.

Opmerking: als er problemen met downloaden zijn na gebruik van andere programmatuur, verwijder dan de koppeling, en zet deze opnieuw op in Subsurface.

Klik op het Bluetooth symbool in de menu regel en selecteer Set up Bluetooth Device…. De duikcomputer dient nu te verschijnen, en de koppeling kan tot stand worden gebracht. Deze stap is alleen de eerste keer nodig.

Als de koppeling gereed is, staat de juiste Device of Mount Point ingesteld in de Subsurface Importeer dialoog.

Controleer dat Bluetooth aan staat. Op veel desktop computers is dit het geval, en koppeling zou eenvoudig moeten zijn.

Enkele gebruikers hebben echter verbindingsproblemen met sommige Bluetooth controllers gemeld. Probeer, indien beschikbaar, eerst de interne Bluetooth controllers. Het loskoppelen van alle externe USB Bluetooth dongles is verstandig. Als de duikcomputer is geleverd met een USB dongle, probeer deze dan als eerste.

Het opzetten van een verbinding met een Bluetooth duikcomputer, zoals een Shearwater Petrel 2, is nog geen geautomatiseerd proces en vereist gebruik van de commando regel. Het is in essentie een 3-staps proces.

Kijk in de handleiding van de duikcomputer hoe deze in upload mode te zetten. Bijvoorbeeld de Shearwater Petrel and Petrel 2, Selecteer Dive Log, dan Upload Log. Het scherm toont Initializing, gevolgd door Wait PC 3:00 en begint met aftellen. Op moment dat de verbinding tot stand is gekomen toont het scherm Wait CMD … en het aftellen gaat door. Als de werkelijke download begint toont het scherm Sending gevolgd door Sent Dive.

Om een verbinding initieel op te zetten zijn beheerdersrechten nodig via sudo of su. De gebruiker die Subsurface draait dient de juiste rechten te hebben. Op Fedora 22, en vele andere Linux distributies betekent dit dat de gebruiker in de dailout groep dient te zitten. In een aantal distributies kan dit via de grafische interface, of anders via de commando regel:

sudo usermod -a -G dialout username

Uit en weer inloggen voor het juiste effect.